@szoszorek18
Sięgnij do źródeł:
Art. 3855 Kodeksu Cywilnego :
"Przepisy dotyczące konsumenta, zawarte w art. 3851-3853, stosuje się do osoby fizycznej zawierającej umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością gospodarczą, gdy z treści tej umowy wynika, że nie posiada ona dla niej charakteru zawodowego, wynikającego w szczególności z przedmiotu wykonywanej przez nią działalności gospodarczej, udostępnionego na podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej."
Dla rozstrzygnięcia - podstawą jest to: jakie rodzaje PKD wskazuje CEIDG.
Tak to literalnie opisał Ustawodawca.
Niestety cierpią na tym zwłaszcza Ci, którzy mają wpisane PKD obejmujące bardzo szeroki krąg działalności. Wpisanie do swojej działalności zbyt ogólnego zakresu, np. 47.91.Z ( sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet ) rodzi duże trudności z możliwością skorzystania z prawa do odstąpienia od Umowy bez podania przyczyny przez takiego przedsiębiorcę - dla praktycznie jakichkolwiek zakupów internetowych.
W takich przypadkach zaleca się aktualizację wpisów w CEIDG w celu sprecyzowania faktycznego zakresu (np. dla sklepu internetowego z zabawkami dla dzieci zalecanym kodem PKD byłby: 47.65.Z a nie 47.91.Z)
Ponadto zauważ, że nawet jeżeli nie prowadziłabyś JDG ale pracowała zawodowo jako fotograf - nie spełniłabyś definicji Konsumenta przy zakupie sprzętu lub akcesoriów fotograficznych (z tym, że Sprzedawcy byłoby znacznie trudniej wykazać, że jesteś fotografem niż w przypadku JDG).
Łańcuszkowy system nie ma w nazwie fotografii więc mógłby służyć do czegoś zupełnie innego.
Aktualne orzecznictwo skarbowe wskazuje, że Kupujący podając przy zakupie numer NIP deklaruje, że produkt jest kupowany do celów związanych z działalnością gospodarczą. W takim przypadku nie forsowałbym teorii, że zakup zadeklarowany jako związany z tym celem do tego celu nie służy (lub nie miał służyć) bo można mieć niepotrzebne kłopoty.
Zachęcałbym do porozumienia ze Sprzedawcą (jak przedsiębiorca z przedsiębiorcą), który wprawdzie nie ma obowiązku przyjąć takiego zwrotu, ale mógłby to zrobić. Zazwyczaj większe szanse na uzyskanie porozumienia są jeżeli Kupujący odejdzie od postawy roszczeniowej w sytuacji gdy przepisy mu nie sprzyjają i np. wyraża chęć zakupu innego rodzaju/wersji przedmiotu (lepiej odpowiadającego jego potrzebom) albo wyraża gotowość poniesienia drobnej straty wynikającej z de facto z "wypożyczenia" rzeczy.
*** Złożenie oświadczenia o odstąpieniu od umowy i zwrot towaru to dwie zupełnie różne czynności (UOKiK) ***
