@_Likos_
Fajnie, że rozwinąłeś myśl, ale ...
Oprócz tego że "nie wiadomo kto" i "nie wiadomo komu" w tym wszystkim jest też ważna jedna kwestia: nie wiadomo co. W cytowanym fragmencie ustawy jest:
lub dostarczenia przez konsumenta dowodu jej odesłania,
JEJ, czyli tej rzeczy. Jak mi odsyłający ma udowodnić wysłanie TEJ RZECZY na podstawie etykiety ? Jest pole na opis (np. na paczce), ale to dalej nie jest jednoznaczne, że TA rzecz do mnie wróci.
Ustawodawca tak sobie to napisał, a reszta niech sobie interpretuje ;]
Ja wiem, że to jest kwestia kto w danej chwili jest mocniejszą stroną:
- na początku sprzedający, bo ma (po wpłacie) kasę kupującego i towar
- potem jest równowaga (po dostawie), gdy każdy ma swoje
- potem na odwrót (w przypadku zwrotu wpłaty bez oczekiwania na dostawę), bo sprzedający nie ma ani kasy, ani towaru
Ustawodawca wymyślił sobie, że to sprzedawca jest stroną mocniejszą i kupujący jest w gorszej sytuacji, ale ...
Jakbym sprzedał komuś np. monetę za 10 tys, a dostałbym potwierdzenie z numerem nadania, że jedzie do mnie paczka z monetą (zdjęcie etykiety), to miałbym od razu oddać 10k ? Ręka w górę kto tak zrobi ;] Ja mam ograniczone zaufanie i instynkt samozachowawczy ;]
